The Apartment Maurice Bogaert

Datum tentoonstelling: 17 februari – 13 april 2013

In 2011 wint Maurice Bogaert(1975) met zijn project The Apartment de BNG Workspace projectprijs. Deze installatie is gebaseerd op de cameravoering in de film Repulsion van Roman Polanski. Het werk is een aaneenschakeling van maquettes met wisselende perspectieven waar het publiek doorheen loopt. Door de verschillende perspectieven en draaiingen die je moet maken, word je als toeschouwer als het ware de camerabeweging.

Medewerkers Platform57:
Johan Nieuwenhuize, curator, coördinatie
Stefan Tuijt, organisatie, promotie
Berit Piepgras, programma, educatie
Sandra Scholtes, educatie
Robin van Emden, web en app

Filmavonden:
5 maart 2013: Filmavond met Koolhaas Houselife van Ila Beka en Louise Lemoine.
Voorafgegaan door een rondleiding door Maurice Bogaert en Mathijs Lieshout

Aantallen bezoekers: 300 bezoekers

Sponsoren/partners: Gemeente Den Haag, Stroom Den Haag, Fonds 1818, Vestia, Theater Dakota, Koorenhuis.

De ontwikkeling van de installatie The Apartment werd mede mogelijk gemaakt door Cultuurfonds BNG, Fonds 1818,  Filmhuis Den Haag,  Fonds BKVB, Stroom Den Haag en Gemeente Den Haag.

Verdieping
In 2011 wint Maurice Bogaert(1975) met zijn project The Apartment de BNG Workspace projectprijs. Deze installatie is gebaseerd op de cameravoering in de film Repulsion van Roman Polanski. Het werk is een aaneenschakeling van maquettes met wisselende perspectieven waar het publiek doorheen loopt. Door de verschillende perspectieven en draaiingen die je moet maken, word je als toeschouwer als het ware de camerabeweging.

The Apartment is een reconstructie van de belangrijkste locatie in Repulsion, de klassieker van Roman Polanski uit 1965. In deze psychologische thriller woont de jonge Carole, gespeeld door Catherine Deneuve, samen met haar zus in Londen tijdens de swinging sixties. Als Carole’s zus op vakantie gaat, raakt de labiele Carole het contact met de werkelijkheid kwijt. Ze sluit zich op in het appartement en valt ten prooi aan hallucinaties. Het appartement speelt hierin een centrale rol en is bijna te zien als een karakter in de film.

Bogaert is gefascineerd door architectuur in relatie tot film, met name door de manier waarop ruimtes en interieurs gefilmd worden. Door cameravoering en montage suggereert film een eenheid die er in werkelijkheid niet is. De verschillende kamers in een huis hoeven zich niet per se in hetzelfde gebouw te bevinden en een deur leidt in werkelijkheid niet per se naar de aangrenzende ruimte. Soms is zo’n kamer of deur slechts bordkarton. Bogaert speelt met de illusies van werkelijkheid en éénheid van plaats die filmarchitectuur geeft.

Maurice Bogaert heeft het appartement nagebouwd als een filmset waarin je een remake van de film zou kunnen maken. Het uitgangspunt is een scene aan het begin van de film te zien in de hoek van de gymzaal, waarin hoofdpersoon Carole het hele appartement doorloopt. Deze scene zou in de filmset van Bogaert opnieuw opgenomen kunnen worden en dan wel in één enkel, doorlopend shot. Voor ieder shot in de oorspronkelijke scene is een ruimte gebouwd, precies zó als de camera in de film laat zien. Een deur in close-up is dus veel groter nagebouwd dan in werkelijkheid en een shot van boven resulteert in een ruimte die op z’n kant is gebouwd. Je loopt door de opeenvolgende ruimtes en neemt de rol van de camera over.